เสียอธิปไตยอัตราแลกเปลี่ยน (Foreign Exchange)

ค่าเงินบาทที่แข็งจนยากที่สินค้า และบริการของไทยจะแข่งขันในตลาดโลก ผลพวงจากนักเก็งกำไรต่างชาติที่ปั่นค่าเงินบาทได้ไม่ยาก ตัวอย่างที่ชัดเจน คือ ค่าเงินบาทของวันที่ 30 ธันวาคมต่อเนื่องถึงวันที่ 31 ธันวาคม 2562 แข็งค่าขึ้นกว่า 1.3 % ในเวลาชั่วข้ามคืนที่ไทยหยุดฉลองวันสิ้นปี 

เมื่อไทยไม่สามารถควบคุม Yield curve ได้ การกำหนดดอกเบี้ยนโยบายก็ย่อมมีปัญหา เพราะมักจะกำหนดให้สอดคล้องตามตลาดอนุพันธ์ที่ต่างชาติเป็นผู้เล่น แทนที่ประเทศไทยจะเป็นผู้ชี้นำตลาดด้วยดอกเบี้ยนโยบาย ท้ายที่สุดผู้ประกอบการ และนักลงทุนไทยก็จะเสียประโยชน์ และส่งผลกระทบถึงประสิทธิผลของการใช้นโยบายการเงินของไทย (MonetaryPolicy) เพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจโดยปริยาย

15 ปีที่ผ่านมา ไทยได้สะสมเงินออมส่วนเกินจากการเกินดุลบัญชีเดินสะพัดสูงถึง 230,000 ล้านดอลลาร์ ขณะเดียวกัน เรายังได้สะสมเงินทุนสำรองเพิ่มขึ้นถึง 200,000 ล้านดอลลาร์ ดังนั้น ไทยจึงมีฐานะทางการเงินระหว่างประเทศที่มั่นคงมาก เป็นประเทศเจ้าหนี้เพราะมีดอลลาร์มากกว่าหนี้ดอลลาร์ภาคเอกชน แต่ปัญหาที่เกิดขึ้นคือ ดอลลาร์ของไทยถูกนำไปลงทุนในสินทรัพย์มั่นคงสูง ผลตอบแทนจึงต่ำ เช่น พันธบัตรอเมริกา ขณะที่ภาคเอกชนต้องกู้เงินดอลลาร์ และจ่ายดอกเบี้ยที่สูงกว่า

การไม่ปล่อยให้ต่างชาติเข้ามารุกรานค่าเงินบาทได้ง่ายๆ อย่างที่ผ่านมา ด้วยการแก้ปัญหาที่ยั่งยืน คือ ให้ความสำคัญกับการแก้ที่โครงสร้างของปัญหา ซึ่งก็คือ ค่าเงินบาทที่แข็งเกินความจำเป็นต้องปรับมาตรการที่เอื้อให้ต่างชาติเข้ามาลงทุนอย่างเสรีให้รัดกุมขึ้น มีการกรองให้เหมาะสมมากขึ้นเลิกยึดติดกับแนวความคิดเดิมๆ ในยุคที่ประเทศขาดเงินออมที่ต้องจำยอมรับเงื่อนไขการเปิดเสรีให้ต่างชาติ ในช่วงวิกฤติการระบาดของไวรัสโควิด -19 มีเงินตราต่างชาติไหลออกจากประเทศไทยเป็นจำนวนมากจึงเป็นโอกาสดีที่จะรีบวางและดำเนินการตามยุทธศาสตร์เพื่อเตรียมรับมือการเก็งกำไรระรอกใหม่